Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, βαθμού 1, είναι το αρχικό στάδιο μη αναστρέψιμων καταστροφικών και εκφυλιστικών αλλαγών στους χόνδρινους μεσοσπονδύλιους δίσκους και στα οστικά σώματα των σπονδύλων. Σπάνια είναι δυνατή η διάγνωση της παθολογίας σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, καθώς η αυχενική οστεοχόνδρωση μπορεί να μην εκδηλωθεί κλινικά. Ακόμη και στις ακτινογραφικές εικόνες, συχνά απουσιάζουν χαρακτηριστικά σημάδια βλάβης των χόνδρινων δομών.
Χαρακτηριστικά της αυχενικής οστεοχόνδρωσης 1ου βαθμού
Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης του 1ου βαθμού συχνά ανιχνεύεται τυχαία - κατά τη διάγνωση άλλων παθολογιών, ακόμη και που δεν σχετίζονται με το μυοσκελετικό σύστημα. Μερικές φορές όμως ο ίδιος ο ασθενής έρχεται να δει τον γιατρό, θορυβημένος από την επιδείνωση της γενικής υγείας του. Πράγματι, παρά την απουσία έντονων συμπτωμάτων οστεοχονδρωσίας, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι έχουν ήδη υποστεί εκφυλιστικές αλλαγές:
- οι χόνδρινοι ιστοί έχουν γίνει πιο πυκνοί και διασταλμένοι.
- στους ινώδεις δακτυλίους εμφανίστηκαν ακτινικές ρωγμές.
Η απώλεια της σφριγηλότητας και της ελαστικότητας των μεσοσπονδύλιων δίσκων έχει επιδεινώσει τις ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών. Λόγω της αδυναμίας τους να μετριάσουν πλήρως το φορτίο στους σπονδύλους, εξακολουθεί να εμφανίζεται ήπια αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Αλλά ακόμη και μια ελαφρά μετατόπιση των δομών του χόνδρου ή των οστών γίνεται απαραίτητη προϋπόθεση για περαιτέρω ταχεία εξέλιξη της οστεοχόνδρωσης.
Κλινική εικόνα
Με την οστεοχόνδρωση βαθμού 1 της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, τα χαρακτηριστικά σημεία αυτής της παθολογίας μπορεί να απουσιάζουν. Ένα άτομο εξηγεί την ενόχληση που εμφανίζεται κατά καιρούς λόγω κούρασης μετά από σωματική δραστηριότητα ή μυϊκή καταπόνηση λόγω της παρατεταμένης παραμονής του σώματος σε μία θέση. Σταδιακά, η ένταση του πόνου στο πίσω μέρος του λαιμού αυξάνεται.
Περιοδικές, πονεμένες και ακόμα ελαφρώς εκφρασμένες οδυνηρές αισθήσεις εμφανίζονται αρχικά μετά την ανύψωση βαριών αντικειμένων ή υποθερμία. Δεν έχουν σαφή εντοπισμό, συχνά ακτινοβολούν στους ώμους και στο άνω μέρος της πλάτης. Αναπτύσσεται το σύνδρομο πόνου στον ώμο, το οποίο γίνεται το πρώτο συγκεκριμένο σημάδι αυχενικής οστεοχόνδρωσης. Στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης, η παθολογία μπορεί να εκδηλωθεί κλινικά ως εξής:
- περιορισμένη κινητικότητα στον αυχένα. Κατά την κλίση ή την περιστροφή του κεφαλιού, γίνεται αισθητή η ακαμψία των κινήσεων, που δεν συνοδεύεται από πόνο.
- Η ευαισθησία των τμημάτων του σώματος που νευρώνονται από νευρικά πλέγματα κοινά στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας αρχίζει να μειώνεται. Η αφή των ώμων και των αντιβραχίων μειώνεται, λιγότερο συχνά - τα χέρια.
- ο ασθενής αισθάνεται μείωση της μυϊκής δύναμης των χεριών.
- Οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες γίνονται πιο συχνοί και η οπτική οξύτητα μειώνεται για μικρό χρονικό διάστημα.
Η αυχενική οστεοχονδρωσία 1ου βαθμού μπορεί να υποδηλωθεί από κρίσεις οξέος, διαπεραστικός, πυροβολικός πόνος. Εμφανίζονται συνήθως όταν το κεφάλι γυρίζει απότομα. Έτσι εκδηλώνεται ο αυξημένος τόνος των μυών του λαιμού. Οι σπασμοί τους είναι μια αντισταθμιστική αντίδραση του σώματος στην αστάθεια των τμημάτων της σπονδυλικής στήλης.
Η οστεοχόνδρωση χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενες υποτροπές με στάδια ύφεσης. Κατά τη διάρκεια των παροξύνσεων, η ενόχληση στον αυχένα γίνεται συνεχώς αισθητή. Η κλινική εικόνα περιέχει ταυτόχρονα αγγειακά, νευρολογικά και στατικά σημεία. Κατά το στάδιο της ύφεσης, η νόσος είναι πρακτικά ασυμπτωματική.
Διαγνωστικά
Η διάγνωση γίνεται με βάση τα παράπονα του ασθενούς και μια σειρά εξετάσεων για τον προσδιορισμό της κινητικότητας των τμημάτων του τραχήλου της μήτρας. Μια ένδειξη είναι ιστορικό προηγούμενων τραυματισμών ή συστηματικών παθολογιών του μυοσκελετικού συστήματος (ουρική αρθρίτιδα, ρευματοειδής, αντιδραστική αρθρίτιδα).
Η πιο κατατοπιστική διαγνωστική διαδικασία είναι η ακτινογραφία. Οι παθολογίες 1ου βαθμού αντιστοιχούν σε 1ο ή 2ο ακτινολογικό στάδιο. Οι εικόνες που προκύπτουν απεικονίζουν τυπικά σημάδια της νόσου.
| Στάδια ακτινογραφίας αυχενικής οστεοχόνδρωσης 1ου βαθμού | Χαρακτηριστικά σημάδια |
|---|---|
| Στάδιο 1 | Μικρές αλλαγές στην καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης στην αυχενική περιοχή, που επηρεάζουν ένα ή περισσότερα τμήματα |
| Στάδιο 2 | Ελαφρά πάχυνση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, παραμόρφωση των αδρανών διεργασιών, ανόρθωση της λόρδωσης, μικρές αυξήσεις οστικών δομών |
Μερικές φορές απαιτείται μαγνητική τομογραφία για να διευκρινιστεί η διάγνωση. Με τη βοήθειά του, μπορείτε να ανιχνεύσετε μια άσηπτη, αργή φλεγμονώδη διαδικασία και καταστροφικές-εκφυλιστικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
Θεραπεία
Η θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης βαθμού 1 είναι μακροχρόνια. Στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης, η παθολογία ανταποκρίνεται καλά στη συντηρητική θεραπεία. Στους ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα και συνιστώνται φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και διαδικασίες μασάζ.
Όλες οι μέθοδοι θεραπείας στοχεύουν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Αυτό σας επιτρέπει να αποφύγετε την επιδείνωση του τροφισμού των μεσοσπονδύλιων δίσκων - την κύρια αιτία της ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης. Και η εξάλειψη της έλλειψης θρεπτικών συστατικών και οξυγόνου διεγείρει τη μερική αναγέννηση του ιστού του χόνδρου.
Φαρμακολογικά φάρμακα
Κλινικά, η οστεοχόνδρωση βαθμού 1 εκδηλώνεται με ήπιο πόνο, η εξάλειψη του οποίου δεν απαιτεί τη χρήση φαρμάκων με τη μορφή δισκίων ή διαλυμάτων για παρεντερική χορήγηση. Συνιστάται στους ασθενείς, εάν είναι απαραίτητο, να τρίβουν αλοιφές, τζελ ή κρέμες στο πίσω μέρος του λαιμού:
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- τοπικοί ερεθιστικοί, αποσπαστικοί, θερμαντικοί παράγοντες.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι ακόμη καλύτερο να χρησιμοποιείτε όχι φάρμακα, αλλά βιολογικά ενεργά πρόσθετα για εξωτερική χρήση με καμφορά, μυρμηκική αλκοόλη, εκχύλισμα κόκκινου πιπεριού και δηλητήριο μέλισσας.
Οι σπονδυλολόγοι περιλαμβάνουν συστημικούς χονδροπροστατευτές σε θεραπευτικά σχήματα. Τα ενέσιμα διαλύματα χρησιμοποιούνται για αρκετές ημέρες. Και τότε το θεραπευτικό αποτέλεσμα παγιώνεται με τη λήψη χαπιών. Η διάρκεια της θεραπείας είναι από αρκετούς μήνες έως 2 χρόνια.
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας βαθμού 1, χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι χρησιμοποιώντας διάφορους φυσικούς παράγοντες: ρεύματα χαμηλής συχνότητας, μαγνητικά πεδία, λέιζερ, υπερήχους. Οι διαδικασίες βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου, στην ανακούφιση της άσηπτης φλεγμονής και στην εξάλειψη του αυξημένου τόνου των μυών του λαιμού.
Οι νευρολόγοι και οι σπονδυλολόγοι συνιστούν στους ασθενείς να επισκέπτονται τακτικά την αίθουσα μασάζ. Χάρη στη δοσομετρική μηχανική επίδραση στους σπονδύλους, οι σπασμωδικοί μύες χαλαρώνουν, η κυκλοφορία του αίματος και η μικροκυκλοφορία βελτιώνονται και ενισχύεται η τοπική ανοσία. Οι ακόλουθοι τύποι μασάζ χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης:
- κλασικό?
- σημείο;
- κενό.
Η χειρωνακτική θεραπεία με μια ατομικά επιλεγμένη μέθοδο επιρροής σάς επιτρέπει να αυξήσετε το εύρος των κινήσεων στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και να εξαλείψετε τα πρώτα σημάδια αλλαγών στη λόρδωση.
Για να αποκατασταθεί το ανατομικά σωστό σχήμα της σπονδυλικής στήλης ή να αυξηθεί η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων, χρησιμοποιείται έλξη (ξηρή ή υποβρύχια έλξη της σπονδυλικής στήλης).
Η τακτική άσκηση μπορεί να αντικαταστήσει τη λήψη φαρμάκων, μασάζ και φυσιοθεραπεία. Κατά την εκτέλεση θεραπείας άσκησης, η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται, οι μύες του λαιμού που σταθεροποιούν τους σπονδύλους ενισχύονται και ο τροφισμός των ιστών ομαλοποιείται. Η καθημερινή προπόνηση είναι μια εξαιρετική πρόληψη του πόνου και της δυσκαμψίας της κίνησης.
Τα πρώτα μαθήματα φυσικοθεραπείας (κινησιοθεραπείας) διεξάγονται υπό την καθοδήγηση φυσικοθεραπευτή. Δείχνει πώς να εκτελείτε ασκήσεις, δοσομετρώντας το φορτίο στους δίσκους και τους σπονδύλους για να αποφύγετε τη συμπίεση των ριζών της σπονδυλικής στήλης. Μετά από μερικές ημέρες, ο ασθενής μπορεί να εξασκηθεί ανεξάρτητα στο σπίτι.
Η αξία της έγκαιρης ανίχνευσης της νόσου έγκειται στην ευνοϊκή πρόγνωση για πλήρη ανάρρωση. Όσο πιο γρήγορα πραγματοποιηθεί η θεραπεία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα πλήρους αποκατάστασης της λειτουργικής δραστηριότητας της σπονδυλικής στήλης.